The Butterfly Stone Story 🦋🐚

Het Vlindersteenverhaal 🦋🐚

Het vlindersteenverhaal

 
”Je kunt niet alle mooie schelpen op het strand verzamelen. Je kunt er maar een paar verzamelen, en ze zijn mooier als het er maar een paar zijn.” – Geschenk uit de zee, Anne Morrow Lindberg

 De Vlindersteen is meer dan een fossiel, een schat die je op het strand kunt vinden.
Het is een symbool van de liefde en band van familie.
Het is een symbool van de bescheiden erfenis van mijn eigen familie en de plek die ons samenbrengt.

 Ik werd verliefd op de zandige oevers van Lake Huron lang voordat ik over de waterkant kon lopen of in het blauwe meer kon zwemmen. Je zou kunnen zeggen dat ik nooit een andere keus had dan van deze plek te houden zoals mijn eigen moeder en haar moeder voorheen hadden gedaan.

Dat is waar het verhaal begint, met mijn grootmoeder – Pamela Finch, een oorlogsbruid en Britse immigrant – moeder van vijf kinderen. Mijn grootvader, Gregory Finch, en grootmoeder, een worstelend arbeidersgezin dat samen een leven opbouwt na het overleven van het oorlogstrauma.

 Er is mij verteld dat het mijn grootmoeder was die verliefd werd op het lege perceel aan 'Old Mouth Lake' in Port Franks. Vastbesloten bezuinigde ze en spaarde het weinige dat ze had om het land te kopen. Ze vond er rust, een schuilplaats voor het drukke stadsleven. Ze zag een plek waar haar kinderen vrij konden rondlopen, waar ze konden genieten van Gods schepping en al het land en het meer konden ontdekken dat ze te bieden hadden. Mijn moeder en haar broers en zussen brachten vele fijne weekenden en zomers door in Port Franks. Eerst in een kleine caravan en later in een huisje dat mijn grootvader heeft gebouwd.

 Toen ik langskwam, zetten mijn vader en moeder de traditie voort van strandweekends en een bezoek aan mijn grootouders. Verjaardagen en feestdagen werden hier gevierd. Het werd een verzamelplaats voor de steeds groter wordende Finch- familie. Alle tantes , ooms en neven en nichten kwamen bij elkaar. Het waren gelukkige tijden; een goed besteedde jeugd.

 Hoe snel kan het leven veranderen, zoals de eb en vloed van de Grote Meren zelf. Een seizoen van geluk maakt plaats voor een seizoen van verdriet en verlies. De dood heeft ons gezin geraakt. Eerst was het mijn moeder die ons op 33-jarige leeftijd op tragische wijze verliet, daarna mijn grootvader . Ten slotte mijn grootmoeder , die mijn bruiloft op het strand nooit heeft kunnen bijwonen, aangezien ze een paar dagen daarvoor was overleden.

 Door dit alles ben ik opgegroeid op het strand van Port Franks. Het mijne is een waargebeurd coming of age-verhaal.

Urenlang werden doorgebracht met dwalen over de zandige kusten, nadenkend over het leven, worstelend met verdriet en lachend van vreugde.

Urenlang genieten van de zon en genieten van de pracht van talloze zomerzonsondergangen.

Vele avonden bracht ik rond het kampvuur door, waarbij ik mijn diepste geheimen aan mijn dierbaarste neef fluisterde, en als de geheimen te veel waren om te delen, fluisterde ik ze tegen de wind in, zodat ik verdwaald kon raken in het geluid van de beukende golven.

 Ik heb als tiener over dat strand gelopen en droomde ervan hand in hand te lopen met mijn enige ware liefde. Dromen van mijn toekomstige echtgenoot en ik bij zonsondergang, kijken hoe de geschilderde lucht plaatsmaakt voor de nacht. Dromen om samen in het koele zand te liggen terwijl we naar de sterren staarden.

Toen stond ik als volwassene op diezelfde oever, met een vol hart toen ik mijn geloften uitsprak aan degene van wie ik hou.

En als moeder hield ik de hand van mijn dochter vast terwijl ze de stapels drijfhout beklom en in de golven plonsde.

 Gedurende de eb en vloed van het leven – de seizoenen – de jaren heb ik deze kleine vlindersteentjes verzameld als herinneringen.

Een schat gevonden als kind tijdens het strandkammen met mijn grootouders.

Een schat gevonden toen ik als tiener over het strand liep, mijn moeder wanhopig miste, maar dankbaar voor een tante wiens liefde de pijn verzachtte.

Een schat gevonden toen een moeder in het zand groef om samen met mijn dochter zandkastelen te bouwen.

 Deze kleine vlinderstenen bewaren de herinneringen aan

Geliefden verleden

Geliefden aanwezig

En een toekomst beloven van nog veel meer zomers die goed besteed worden.

- geschreven door Amie Payne

Heb je je eigen Butterfly Stone-verhaal? Ik hoor het graag!

Stuur het naar: sparrowlillyclothing@gmail.com

Voor meer informatie over gefossiliseerde Brachiopod-schelpen, oftewel Butterfly Stones, kunt u terecht op:

https://uwaterloo.ca/earth-sciences-museum/resources/fossils-ontario#Arkona

 

 

Terug naar blog